Od wielu lat piszę książki, ale długo nie miałam śmiałości pokazać ich komukolwiek. Znała je tylko moja mama i mój synek, który dziś jest o głowę wyższy ode mnie. Pierwszego wydawcę znalazłam wertując książkę telefoniczną, drugiego przez Internet, trzeciego polecił mi ktoś znajomy. Efekt wydawniczy był mizerny. Przestałam wierzyć, że kiedykolwiek zobaczę własną książkę. Sporo baśni zniszczyłam, sporo zaginęło. Nie miałam komputera i pisałam ręcznie w jednym tylko egzemplarzu. Ktoś mi powiedział, że wydawców nie interesują ręcznie pisane książki, więc przychodziłam o czwartej rano do firmy, w której pracowałam i przepisywałam swoje teksty.